การเปลี่ยนแปลงน้ำหนักในพาร์กินสันระยะแรกอาจเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงทักษะการคิด

ผู้ที่มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นหรือลดลงทันทีหลังจากได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสันอาจมีแนวโน้มที่จะมีการเปลี่ยนแปลงในทักษะการคิดมากกว่าผู้ที่รักษาน้ำหนักไว้ ตามผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสาร Neurology ® ฉบับออนไลน์ฉบับวันที่19 ตุลาคม 2565 วารสารทางการแพทย์ของ American Academy of Neurology "น้ำหนักลดเร็วเป็นอาการที่พบได้บ่อยในคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน" นายแพทย์ Jin-Sun Jun ผู้เขียนการศึกษาจากโรงพยาบาล Kangnam Sacred Heart ในกรุงโซล สาธารณรัฐเกาหลีกล่าว "อาจเป็นสัญญาณว่าผู้คนมีความเสี่ยงต่อความเสื่อมทางสติปัญญา" การลดน้ำหนัก การศึกษาเกี่ยวข้องกับคน 358 คนที่เพิ่งได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์กินสันและยังไม่ได้เริ่มใช้ยารักษาโรคพาร์กินสัน พวกเขามีอายุเฉลี่ย 61 ปี และได้รับการวินิจฉัยเมื่อ 2 ปีก่อนโดยเฉลี่ย พวกเขาเปรียบเทียบกับ 174 คนที่ไม่มีโรคพาร์กินสัน น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงหมายถึงการเปลี่ยนแปลงมากกว่า 3% ของน้ำหนักตัวในช่วงปีแรกของการศึกษา การรักษาน้ำหนักหมายถึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงหรือเปลี่ยนแปลงไม่เกิน 3% มีผู้ลดน้ำหนัก 98 คน น้ำหนักเพิ่มขึ้น 59 คน และน้ำหนักคงเดิม 201 คน ผู้เข้าร่วมทำการทดสอบทักษะการคิดในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาและจากนั้นทุกปีเป็นเวลาสูงสุดแปดปี พวกเขายังทำการทดสอบสำหรับอาการอื่นๆ ที่ไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่สามารถเกิดขึ้นได้ในผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสัน เช่น ภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และความผิดปกติของการนอน ผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสันที่ลดน้ำหนักได้จะมีคะแนนความคิดโดยรวมลดลงเร็วกว่าผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสันที่รักษาน้ำหนักไว้ได้ ทั้งสองกลุ่มเริ่มต้นด้วยคะแนนเฉลี่ย 27 ในการทดสอบ คะแนนของผู้ที่ลดน้ำหนักลดลง 0.19 คะแนนต่อปีเร็วกว่าผู้ที่รักษาน้ำหนักไว้ ทักษะการคิดที่ลดลงมากที่สุดนั้นสัมพันธ์กับทักษะการใช้ภาษาที่คล่องแคล่ว ซึ่งเป็นตัวชี้วัดการทำงานของผู้บริหาร ในทางตรงกันข้าม ผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสันที่มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นมีคะแนนการทดสอบความเร็วในการประมวลผลลดลงช้ากว่าเมื่อเทียบกับผู้ที่รักษาน้ำหนักไว้ ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักกับอาการอื่นๆ ที่ไม่ใช่มอเตอร์ ในผู้ที่ไม่มีโรคพาร์กินสันไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักกับคะแนนการทดสอบทักษะการคิด "การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการควบคุมน้ำหนักในระยะแรกของโรคพาร์กินสัน" จุนกล่าว "จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อพิจารณาว่าการทำตามขั้นตอนเพื่อป้องกันการลดน้ำหนักอาจชะลอการลดลงของความรู้ความเข้าใจในผู้ที่เป็นโรคพาร์กินสัน"