การประเมินความเสี่ยง

การประเมินความเสี่ยงขององค์การอนามัยโลก การประเมินความเสี่ยงของ WHO ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่การอัปเดตครั้งล่าสุด จากการค้นพบเบื้องต้นของการสอบสวนทางระบาดวิทยาในท้องถิ่น สมมติฐานที่น่าเชื่อถือที่สุดเกี่ยวกับการแพร่เชื้อคือมันเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมในบริเวณที่พบนกที่ป่วยหรือตายหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลใกล้กับถิ่นที่อยู่ของกรณี จากข้อมูลที่ได้รับจนถึงขณะนี้ ไม่พบไวรัสในบุคคลอื่น เมื่อใดก็ตามที่ไวรัสไข้หวัดนกแพร่ระบาดในสัตว์ปีก นกป่า หรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม จะมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อแบบประปรายและผู้ป่วยกลุ่มเล็กๆ เนื่องจากการสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อหรือสภาพแวดล้อมที่ปนเปื้อนของ โรคระบาด มาตรการด้านสาธารณสุขถูกนำมาใช้โดยทั้งหน่วยงานด้านสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ รวมถึงการติดตามเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์และผู้ติดต่ออื่น ๆ ของกรณีที่ได้รับการยืนยันจากห้องปฏิบัติการ หลักฐานทางระบาดวิทยาและไวรัสวิทยาที่มีอยู่ในปัจจุบันบ่งชี้ว่าไวรัส A(H5) รวมถึง H5N1 ยังไม่มีความสามารถที่จะแพร่เชื้อได้อย่างยั่งยืนในมนุษย์ ดังนั้นความเป็นไปได้ของการแพร่กระจายจากคนสู่คนจึงต่ำ จากข้อมูลที่มีอยู่ WHO ประเมินว่าความเสี่ยงต่อประชากรทั่วไปที่เกิดจากไวรัสนี้อยู่ในระดับต่ำ หากผู้ติดเชื้อจากพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบเดินทางไปต่างประเทศ อาจตรวจพบการติดเชื้อในประเทศอื่นระหว่างการเดินทางหรือหลังจากเดินทางมาถึง หากสิ่งนี้เกิดขึ้น การแพร่กระจายในระดับชุมชนต่อไปนั้นไม่น่าเป็นไปได้ เนื่องจากไวรัสนี้ไม่ได้รับความสามารถในการแพร่เชื้อระหว่างมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย การประเมินความเสี่ยงเบื้องต้นจะได้รับการตรวจสอบตามความจำเป็น หากมีข้อมูลทางระบาดวิทยาหรือไวรัสวิทยาเพิ่มเติม