โรงเรียน

ไม่จำเป็นว่าพวกเขาจะนิสัยเสีย ขี้เกียจ หรือทำงานเกินกำหนดเสมอไป นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยมิชิแกนระบุว่า ความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เด็กสหรัฐฯ เดินหรือปั่นจักรยานไปโรงเรียนไม่ถึง 13 เปอร์เซ็นต์ในปี 2547 เทียบกับมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ในปี 2512 “ข้อกังวลเหล่านี้เชื่อมโยงอย่างมากกับสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่เด็ก ๆ เดินทางไปมาระหว่างบ้านและโรงเรียน” บยอง-ซุก ควอน นักวิจัยด้านสถาปัตยกรรมสิ่งแวดล้อมและภูมิทัศน์ของ UM Institute for Social Research (ISR) กล่าว "ยิ่งเส้นทางเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากเท่าไหร่ เด็กๆ ก็ยิ่งมีโอกาสเดินและปั่นจักรยานมากขึ้นเท่านั้น" การใช้ข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) ร่วมกับการสำรวจผู้ปกครอง 186 คนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 8 Kweon พบว่าผู้ปกครองกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับความเร็วและปริมาณการจราจรที่นักเรียนจะพบระหว่างทางไปโรงเรียน ความเป็นไปได้ของอาชญากรรม และสภาพอากาศ “ในเท็กซัสที่เราอาศัยอยู่ตอนที่ฉันทำการศึกษานี้ ลูกชายของเราไม่ได้เดินไปโรงเรียนเพราะเราอาศัยอยู่ไกลเกินไป” Kweon ซึ่งเป็นสมาชิกของ UM School of Natural Resources and Environment กล่าว โดยทั่วไปแล้ว เธอพบว่าเด็กที่เดินไป โรงเรียน มักอาศัยอยู่ห่างออกไปไม่ถึงสามในสี่ของไมล์ "ในแอนอาร์เบอร์ พวกเขาเดินไปโรงเรียน เรามีกฎ 27 องศา ถ้าหนาวกว่านั้น เราจะขับรถไปส่ง ถ้าอุ่นกว่านั้น พวกเขาเดิน" ในการศึกษาของเธอ Kweon พบว่าเด็ก ๆ ใช้ทางเท้า ไม่ใช่เลนจักรยาน เมื่อนั่งรถไปโรงเรียน “พ่อแม่อาจกังวลเรื่องความปลอดภัยของเลนจักรยาน และอาจบอกให้ลูก ๆ ขี่บนทางเท้าเพราะปลอดภัยกว่า” เธอกล่าว "เราอาจต้องคิดใหม่ว่าจะวางเลนจักรยานในเขตทางเดินในโรงเรียนได้อย่างไร" เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่สภาพแวดล้อมทางกายภาพมีอิทธิพลต่อการรับรู้ของผู้ปกครองเกี่ยวกับความปลอดภัยและความเต็มใจที่จะให้บุตรหลานเดินหรือขี่จักรยานไปโรงเรียน Kweon และเพื่อนร่วมงานได้ทำการศึกษาแบบจำลองในห้องปฏิบัติการ โดยทดสอบสภาพแวดล้อมทางเท้าที่แตกต่างกัน 6 แบบ “มันสำคัญมากสำหรับผู้ปกครองที่จะต้องแยกหรือกั้นระหว่างการจราจรและทางเท้า” เธอกล่าว "พวกเขาเต็มใจที่จะปล่อยให้ลูก ๆ ของพวกเขาเดินเมื่อกันชนนี้กว้างอย่างน้อยแปดฟุตและเมื่อมีต้นไม้ในบริเวณนี้ด้วย" ต้นไม้ไม่เพียงแต่ให้ร่มเงาเท่านั้น แต่ยังทำหน้าที่เป็นแนวกั้นระหว่างทางเท้าและถนนอีกด้วย แม้ว่าการปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางกายภาพจะช่วยลดความกังวลของผู้ปกครองเกี่ยวกับความปลอดภัยของบุตรหลาน แต่ Kweon พบว่าสภาพแวดล้อมทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งโอกาสในการเกิดอาชญากรรม ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการรับรู้ถึงความปลอดภัยของผู้ปกครองเช่นกัน Kweon หวังที่จะทำการศึกษาที่เกี่ยวข้องในดีทรอยต์เพื่อตรวจสอบว่าปัจจัยทางสังคมและกายภาพตัดกันอย่างไรที่มีอิทธิพลต่อความเป็นไปได้ที่เด็ก ๆ จะเดินไปโรงเรียน ด้วยการระบุองค์ประกอบด้านสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเดินและขี่จักรยานไปโรงเรียน Kweon หวังว่างานวิจัยของเธออาจช่วยปรับปรุงสุขภาพร่างกายของเด็ก ๆ และลดอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แพร่หลายในหมู่เด็กกลุ่มน้อย “การเดินหรือขี่จักรยานไปโรงเรียนช่วยให้เด็กมีนิสัยในการออกกำลังกายตั้งแต่เนิ่นๆ และนั่นสามารถนำไปสู่ประชากรที่แข็งแรงขึ้น กระฉับกระเฉง และมีสุขภาพดีขึ้น” เธอกล่าว