ให้ความรู้เรื่องไม้

Abhijeet Mishra นักวิทยาศาสตร์จาก Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) และผู้เขียนหลักของการศึกษาที่จะตีพิมพ์ในNature Communications "แต่เรามีทางเลือกอื่น: เราสามารถให้ประชากรในเมืองใหม่อยู่ในอาคารสูงปานกลาง ซึ่งสูง 4 ถึง 12 ชั้น ทำจากไม้" ไม้ได้ชื่อว่าเป็นทรัพยากรหมุนเวียนที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่ำที่สุดในบรรดาวัสดุก่อสร้างอื่นๆ ที่เทียบเคียงได้ เนื่องจากต้นไม้ใช้ CO 2จากชั้นบรรยากาศในการเจริญเติบโต Mishra อธิบายว่า: "การผลิตไม้เอ็นจิเนียร์ปล่อย CO 2น้อยกว่าการผลิตเหล็กและซีเมนต์มาก ไม้เอ็นจิเนียร์ยังกักเก็บคาร์บอน ทำให้เมืองไม้เป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอนในระยะยาวที่ไม่เหมือนใคร ภายในปี 2100 สิ่งนี้สามารถประหยัด CO เพิ่มเติมได้มากกว่า 100Gt การปล่อย 2 ครั้งเท่ากับ 10% ของงบประมาณคาร์บอนที่เหลือสำหรับเป้าหมาย 2°C" ปลูกต้นไม้มากขึ้น ไม่ลดพื้นที่ในการผลิตอาหาร นี่คือวิธีการทำงาน ในบทความนี้ ด้วยความช่วยเหลือของ MAgPIE โมเดลการจัดสรรการใช้ที่ดินแบบโอเพ่นซอร์สทั่วโลก นักวิทยาศาสตร์ได้พิจารณาสถานการณ์การใช้ที่ดินที่แตกต่างกันสี่แบบ: หนึ่งกับวัสดุก่อสร้างทั่วไป เช่น ซีเมนต์และเหล็ก สามต้องการไม้เพิ่มเติมนอกเหนือจากปกติ ความต้องการไม้ พวกเขายังวิเคราะห์ว่าความต้องการวัสดุก่อสร้างไม้ที่สูงขึ้นจะตอบสนองความต้องการได้อย่างไร ซึ่งอาจมาจากที่ใด และผลที่ตามมาอาจมาจากการปล่อยคาร์บอนทั้งทางตรงและทางอ้อมจากการใช้ที่ดิน "การจำลองของเราแสดงให้เห็นว่าไม้ที่เพียงพอสำหรับอาคารในเมืองขนาดกลางใหม่สามารถผลิตได้โดยไม่มีผลกระทบอย่างมากต่อการผลิตอาหาร" Florian Humpenöder นักวิทยาศาสตร์ของ PIK ผู้เขียนร่วมของการศึกษาอธิบาย "ไม้มีแหล่งที่มาจากสวน ไม้ เช่นเดียวกับป่าธรรมชาติ พื้นที่ปลูกไม้เพิ่มเติมส่วนใหญ่ที่จำเป็น - เรากำลังพูดถึงประมาณ 140 ล้านเฮกตาร์ - ตั้งอยู่บนพื้นที่ป่าที่เก็บเกี่ยวแล้ว ดังนั้นจึงไม่ต้องเสียที่ดินเพื่อเกษตรกรรม" ดังที่ฮัมเปโนเดอร์ ขีดเส้นใต้ “เราต้องการพื้นที่การเกษตรเพื่อปลูกพืชอาหารสำหรับประชาชน การใช้ที่ดินเพื่อปลูกต้นไม้อาจทำให้เกิดการแข่งขันแย่งชิงทรัพยากรที่ดินที่มีอยู่อย่างจำกัด” เพิ่มระดับการเก็บเกี่ยวป่าในขณะที่ปกป้องป่าที่มีค่าที่สุด นักวิทยาศาสตร์ยังพิจารณาถึงผลกระทบด้านความหลากหลายทางชีวภาพที่เกิดขึ้นเมื่อระบบนิเวศตามธรรมชาติถูกแทนที่ด้วยสวนไม้ Alexander Popp หัวหน้ากลุ่มการจัดการการใช้ที่ดินของนักวิทยาศาสตร์ PIK และผู้เขียนร่วมของการศึกษาอธิบายว่า "คำถามที่ว่าจะหาไม้สำหรับสร้างเมืองไม้ได้อย่างไรและจากที่ใดเป็นสิ่งสำคัญ ในการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ของเรา เรามี กำหนดขีดจำกัดที่ชัดเจนในการสกัดไม้และการเพิ่มพื้นที่ปลูกต้นไม้ใหม่: ไม่มีอะไรสามารถตัดขาดได้ในป่าที่เก่าแก่และพื้นที่อนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ" ในความเป็นจริง Popp เน้นย้ำว่า: "การปกป้องพื้นที่คุ้มครองเหล่านี้อย่างชัดแจ้งเป็นกุญแจสำคัญ แต่ถึงกระนั้น การจัดตั้งสวนไม้โดยต้องแลกกับพื้นที่ธรรมชาติอื่นๆ ที่ไม่ได้รับการคุ้มครอง อาจทำให้สูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพมากขึ้นในอนาคต Mishra สรุป: "การศึกษาของเราเน้นย้ำว่าบ้านในเมืองที่ทำจากไม้สามารถมีบทบาทสำคัญในการลดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเนื่องจากมีศักยภาพในการจัดเก็บคาร์บอนในระยะยาว จำเป็นต้องมีธรรมาภิบาลที่แข็งแกร่งและการวางแผนอย่างรอบคอบเพื่อจำกัดผลกระทบเชิงลบต่อความหลากหลายทางชีวภาพและเพื่อให้แน่ใจว่า สู่เมืองไม้อย่างยั่งยืน” John Schellnhuber ผู้อำนวยการกิตติคุณของ Potsdam Institute for Climate Impact Research กล่าวว่า "ความท้าทายที่สำคัญสำหรับความยั่งยืนของโลกคือการเปลี่ยนแปลงร่วมกันอย่างลึกซึ้งของการใช้ที่ดินและการก่อสร้าง หากบูรณาการอย่างรอบคอบ ทั้งสองภาคส่วนนี้สามารถกำจัดและกักเก็บคาร์บอนในปริมาณที่สำคัญจาก บรรยากาศโดยไม่กระทบต่อความมั่นคงทางอาหารหรือความหลากหลายทางชีวภาพ นี่อาจกลายเป็นวิธีแก้ปัญหาสภาพอากาศที่เรามองหาอย่างสิ้นหวัง"